Piękny, zdrowy uśmiech to nie tylko śnieżnobiałe zęby. Tajemnica tkwi znacznie głębiej, a ukrywa się w naszych dziąsłach. Coraz częściej w gabinetach stomatologicznych pojawiają się pacjenci z problemami przyzębia, czyli najprościej mówiąc z chorobami struktur utrzymujących zęby.

Według WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) to właśnie choroby przyzębia należą do najbardziej rozpowszechnionych chorób ludności i obok próchnicy są czynnikiem powodującym znaczną utratę zębów. Częstość chorób przyzębia w populacji dorosłych w zależności od wieku wynosi 40 – 90% i coraz częściej dotyczy osób młodych.

Jakie objawy w jamie ustnej mogą świadczyć o rozpoczęciu choroby przyzębia?

Przede wszystkim powinniśmy obserwować swoje dziąsła. Prawidłowo powinny być one koloru bladoróżowego, o prawidłowym napięciu i równomiernym girlandowatym przebiegu wokół szyjek zębowych. Każde krwawienie w trakcie szczotkowania, spożywania pokarmów, a wręcz samoistne świadczy o istniejącym stanie zapalnym. Dziąsła, które mają obrączkowate, zaczerwienione zgrubienia wokół szyjek zębowych lub odsłaniają je, powodując nadwrażliwość na czynniki termiczne, sugerują stan chorobowy. Ponadto każdy ząb, który zmienia swoje położenie w łuku zębowym, powinien zwrócić naszą uwagę. Najbardziej widocznym objawem dla pacjenta jest znaczne rozchwianie zęba powodujące ból w trakcie jedzenia, a nawet mówienia. Większości przypadków towarzyszy przykry zapach z ust i brak smaku. Jeżeli pacjent zaobserwuje powyższe objawy, powinien się zgłosić do gabinetu stomatologicznego.

Czy zawsze objawy są tak wyraźne?

Nie. Istnieje grupa pacjentów, u których choroby przyzębia rozpoczynają się w sposób pozornie niezauważalny. Pacjent nie jest w stanie wychwycić wszystkich objawów, np. zbyt dużej głębokości kieszonek dziąsłowych, które towarzyszą chorobom tkanek otaczających ząb, czy zaniku wyrostków kostnych. Profilaktycznie każdy pacjent co pewien czas powinien mieć wykonane zdjęcie pantomograficzne.
Jest to zdjęcie przeglądowe, które dostarcza nam bardzo wiele informacji. Często pozwala nam na wykrycie zmian chorobowych, zanim pojawią się objawy w jamie ustnej. Dotyczy to nie tylko zakresu periodontologii, ale i wczesnego wykrywania próchnicy, zmian nowotworowych i innych.

Czym spowodowane są choroby przyzębia?

Czynniki wywołujące choroby przyzębia są złożone i wciąż do końca niewyjaśnione. Najważniejszym jednak z nich jest stan higieny jamy ustnej.
Gromadząca się płytka nazębna pod wpływem czasu i bakterii przekształca się w kamień nazębny. Odkładające się złogi kamienia szczelnie przylegając do przydziąsłowej powierzchni zębów, powodują ich uciskanie, tworzenie się patologicznych kieszonek dziąsłowych, utratę kontaktu zęba z zębodołem i jego rozchwianie. Ponadto istotny wpływ ma jakość i konsystencja spożywanych pokarmów, niedobory witaminowe.
Jest również wiele chorób współistniejących z paradontozą, m.in. cukrzyca, choroby przewodu pokarmowego, alergie, zaburzenia endokrynologiczne. Istotny wpływ mają również wady zgryzu czy oddychanie przez usta.

Kogo mogą dotyczyć choroby przyzębia?

Generalnie uważa się, że są to choroby dorosłych, ale zapalenie dziąseł może rozpoczynać się u młodocianych w okresie pokwitania, a nawet i u małych dzieci. Są to zazwyczaj postacie o lekkim przebiegu i kończą się tylko odwracalnym zapaleniem dziąseł. Jeśli chodzi o dorosłych, to uważa się, że częściej dotyczą one mężczyzn. Zasadniczo około 30 roku życia pojawiają się pierwsze objawy.

Odrębną grupę pacjentów stanowią kobiety ciężarne, u których w wyniku zmian hormonalnych w III trymestrze ciąży może dochodzić do rozrostu i znacznego krwawienia dziąseł. Inną grupę pacjentów stanowią osoby spożywające przewlekle leki, np. p.padaczkowe czy sercowo – naczyniowe. U tych osób mogą również pojawiać się problemy z dziąsłami. Reasumując, każdy pacjent czy duży, czy mały powinien być czujny.

Jak wygląda leczenie chorób przyzębia?

Plan leczenia ustalany jest indywidualnie dla każdego pacjenta.
Zawsze jednak podstawowym elementem powodzenia w leczeniu jest ścisła współpraca pacjenta z lekarzem. Pacjent musi zrozumieć istotę choroby, czynniki ją wywołujące i sposoby ich eliminacji. Motywacja pacjenta i systematyczność są nieodzowne.

Generalnie leczenie rozpoczyna się od instruktażu higieny, co jest bardzo istotne w domowym utrzymaniu wyników leczenia. Następnie wykonuje się zabiegi usuwania kamienia nad- i poddziąsłowego. W przypadkach bardziej zaawansowanych konieczne są zabiegi chirurgiczne z zastosowaniem materiałów wpływających regenerująco na tkanki otaczające ząb. Ostatecznie wykonuje się specjalne uzupełnienia, które pozwalają na stabilizację zębów. W wielu przypadkach niezbędna jest farmakoterapia. Za najbardziej korzystne dla pacjenta jest uznawane leczenie przeprowadzone z użyciem mało inwazyjnych, a jednocześnie skutecznych metod. Do takich m.in. należy zastosowanie urządzenia Vector.

Co to jest Vector i jakie jest jego zastosowanie?

Służy on do zapobiegania i leczenia dziąseł, zapalenia ozębnej, zapalenia błony śluzowej i przyzębia wokół implantu, a także do oczyszczania zębów z kamienia nazębnego. Może być również stosowany do mikroinwazyjnego opracowywania twardych tkanek zęba, znoszenia nawisów i wygładzania wypełnień w okolicy poddziąsłowej. Ponadto system Vector poprzez efekt ultradźwiękowy wspomaga proces integracji zębów z otaczającymi go tkankami.
Najczęściej jest wykorzystywany jako terapia wspomagająca leczenie chorób przyzębia, zwłaszcza tych, w których są niezbędne zabiegi usuwania kamienia z okolicy poddziąsłowej. Posiada wiele zalet w stosunku do tradycyjnych metod. Jest zabiegiem przede wszystkim dobrze tolerowanym przez pacjentów, zachęcającym do współpracy z lekarzem. Poprzez jego mechaniczne działanie i wprowadzanie płynu z hydroksyapatytami daje świetne działanie czyszczące i regenerujące.
Częstość wykonywania zabiegu zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, ale już po wykonaniu pierwszego zabiegu w krótkim czasie pacjent odczuwa poprawę w stanie przyzębia, a po dłuższym czasie wyniki pozytywne widoczne są na radiogramie.